یه شعر قشنگ

اینم یه شعر قشنگ واسه آریا جونم

وقتی که هنوز دنیا نیومده بودی و توی دل مامانی بودی یه روز که رفته بودم بیرون یه کتاب قصه قشنگ واست خریدم "نی نی لالا"

و خیلی وقتها اونو واست میخوندم. وقتی هم که دنیا اومدی این کتاب رو دوست داشتی می نشستی روی پام و منم برات میخوندم تو هم گوش میدادی و شکلهای کتاب رو نگاه میکردی حتی بعضی شبها که تو خواب بیدار میشدی و گریه میکردی تا این شعر رو برات میخوندم آروم میشدی و میخوابیدی

تا اینکه چند روز پیش که کتاب دستت بود پاره ش کردی منم تصمیم گرفتم که شعرش رو واست بنویسم تا همیشه یادمون بمونه...

اتل متل ستاره/رسیده شب دوباره

ببین که نور مهتاب از آسمون میباره

تو جنگل و تو دریا /تو کوه و دشت و صحرا

 نمی شنوی صدایی/باید بخوابی حالا

 ببین یه بچه میمون/ که ناقلاست و شیطون

خوابیده رو درختی / با دم شده آویزون

چه خرگوش زرنگی/ چه سنجاب قشنگی

خوابیده اند تو بیشه /روباهی و پلنگی

کنار برکه آب /خوابیده زیر مهتاب

یه قورباغه با قور قور/ داره می بینه تو خواب

سوار اسب باده/ چه بیخیال و شاده

یه شاهزاده اس تو رویا/ ولی دهن گشاده

تو برکه زیر سنگی / یه ماهی زرنگی

خوابیده خیلی آروم/با پولکهای رنگی

 ببین همه می خوابند /تو خشکی یا تو آبند

 چه بی صداو آروم/ میون رختخوابند

اتل متل ستاره/ با چشمک واشاره

میگه بخواب که فردا/ بیدار بشی دوباره

دوباره شب رسیده/خورشید خانوم خوابیده

ماه قشنگ و زیبا /رو پشت بوم پریده

ستاره های کوچک /کنار ماه نشستن

یه روزه توی راهند/حالا حسابی خسته ان

 خیال نکن با چشمک / دارن میدن علامت

چشماشونو میبدن /برای استراحت.